[ENG/PL] My Actifit Report Card: April 12 2025

Today was one of those days that you would like to remember forever. The whole day together – me, my wife and the kids. No rushing, no million things to do, no scrolling on the phone. Just us and our common here and now.

In the morning, the slogan was said: "Are we going rollerblading and scootering?" – and no one even protested. That's something, considering that each of the children has a different idea of life (and a different energy level). My wife packed water, snacks and plasters – because you know how it is – and I sorted out the equipment. Scooters, rollerblades, helmets, protectors... We looked like a family X-Games team.

It turned out to be a mini-fest on wheels. Oskar immediately disappeared somewhere far away on his scooter – he was clearly testing the limits of his father's speed and patience. Sara elegantly turned figure eights on rollerblades, looking as if she was going to a fashion show. Alex spent the first five minutes sliding and falling over, but once he got the rhythm, he was unstoppable. And Wiktor... Well. Wiktor is a force of nature. He doesn't ride, he flies, shouting "I'M A ROCKET!" - and it's impossible not to love him for that childlike power.

And wife? As always - calm, beautiful, with her "mommy" radar that catches every crooked helmet and an approaching fall before it happens. Sometimes she grabs my hand while riding and I remember that despite all these years together, she can still make my heart do somersaults.

There was laughter, a few bruises, races to the tree, ice cream on the bench and a joint "watch out for the dog!", "look ahead!" and "but daddy can't brake!" - in other words, a perfect day.

In the evening, the children dropped like flies, and we were left with a cup of tea and that priceless feeling - that we are together, that we are a family. And even though it's sometimes loud, and sometimes difficult, I wouldn't trade our gang for anything else.

It was a good day. One that shows what it's all for.

POLSKI:

Dziś był jeden z tych dni, które człowiek chciałby zapisać w pamięci na zawsze. Cały dzień razem – ja, moja żonka i dzieciaki. Bez pośpiechu, bez miliona spraw do załatwienia, bez scrollowania w telefonie. Tylko my i nasze wspólne tu i teraz.

Rano padło hasło: "idziemy na rolki i hulajnogi?" – i nawet nikt nie zaprotestował. To już coś, biorąc pod uwagę, że każde z dzieci ma inny pomysł na życie (i inny poziom energii). Żonka spakowała wodę, przekąski i plastry – bo wiadomo, jak jest – a ja ogarnąłem sprzęt. Hulajki, rolki, kaski, ochraniacze... Wyglądaliśmy jak rodzinna drużyna X-Games.

Wyszedł z tego mini-festyn na kółkach. Oskar od razu zniknął gdzieś daleko na swojej hulajnodze – ewidentnie testował granice prędkości i cierpliwości ojca. Sara elegancko kręciła ósemki na rolkach, wyglądając przy tym jakby jechała na pokaz mody. Alex przez pierwsze pięć minut zjeżdżał i przewracał się na zmianę, ale jak złapał rytm, to nie do zatrzymania. A Wiktor... No cóż. Wiktor to żywioł. On nie jeździ, on frunie, krzycząc przy tym „JESTEM RAKIETĄ!” – i nie sposób go nie kochać za tę dziecięcą moc.

A żonka? Jak zawsze – spokojna, piękna, z tym swoim "mamusinym" radarem, który wychwytuje każdy krzywy kask i nadchodzącą wywrotkę zanim to się wydarzy. Czasem łapie mnie za rękę w trakcie jazdy i przypominam sobie, że mimo tych wszystkich lat razem, dalej potrafi sprawić, że serducho robi salto.

Był śmiech, kilka siniaków, wyścigi do drzewa, lody na ławce i wspólne "uważaj na psa!", "patrz przed siebie!" i "ale tata nie umie hamować!" – czyli dzień idealny.

Wieczorem dzieci padły jak muchy, a my zostaliśmy z kubkiem herbaty i tym bezcennym uczuciem – że jesteśmy razem, że jesteśmy rodziną. I choć czasem głośno, i choć czasem trudno, to nie zamieniłbym tej naszej bandy na nic innego.

To był dobry dzień. Taki, który pokazuje, po co to wszystko.

This report was published via Actifit app (Android | iOS). Check out the original version here on actifit.io

Daily Activity, Photowalking, Play with kids/grand kids, Walking