Spacer w najgorszych możliwych warunkach pogodowych [#61]

Ostatnio, przed każdym większym wyjściem z domu staję na chwilę na progu kamienicy, którą zamieszkuję. Rozlądam się, to w lewo, to w prawo szukając w pamięci najmniej znanego kierunku podróży i ze sceptycyzmem oceniam warunki pogodowe. Wczoraj z nieba sączył się opad atmosferyczny o nie do końca określonej konsystencji, a zachodni wiatr uparcie wbijał we mnie jego cząsteczki niczym ostre szpilki. Mimo to zdecydowałem się wybrać w drogę. Długie siedzenie na dupie zdecydowanie mi nie sprzyja, wczoraj nabrałem w końcu ochoty na wyjście.

Po krótkim namyśle skierowałem się na wschód, pięć warstw i kurtka zimowa skutecznie chroniły mój korpus przed zimnem, ale nogi odziane w cienkie spodnie i dłonie ukryte w kieszeniach były punktami newralgicznymi, które przez większość drogi wołały o więcej ciepła. "Wywieź nas na Kanary, Przemek, taaak, Kanary, Kanary!" Tak wołały.

Rząd ostrzegał mnie parę dni temu o możliwych wichurach, niewiele sobie natomiast z tych ostrzeżeń robię, jako, że do życia przygotowały mnie lata 90. ubiegłego wieku. W tamtych czasach ostrzeżenie mogłoby przyjść na wypadek opadu radioaktywnego, do wszystkich innych warunków było się po prostu przystosowanym.

Niewątpliwą zaletą spaceru w taką pogodę była pustka na ulicach. Tylko nieliczni śmiałkowie i osoby zmuszone do wyjścia na zewnątrz mijały mnie po drodze. Wybrałem zresztą raczej mało uczęszczaną trasę wzdłuż torów kolejowych i przez tereny przemysłowe, aby w końcu trafić w okolice starej fabryki porcelany. Postindustrialny kompleks został całkiem przyjemnie zaaranżowany, a wczoraj po raz pierwszy obszedłem ten teren wokół.

W drodze powrotnej przeszedłem przez las i park w Dolinie Trzech Stawów. Po drodze spotkałem parę obalonych drzew, a nad samym, na wpół zamarzniętym zbiornikiem wodnym wiatr siekł niemiłosiernie. Powoli miałem już dość. Wyszedł mi taki spacer na 110% możliwości. Może rzeczywiście polecę na te Kanary...

W tym miesiącu nieco zaniedbałem actifitowe raporty, aktywności wciąż było niewiele, ale w sumie to niewiele też się u mnie działo. Od pierwszego lutego znowu zmotywuje mnie Poprzeczka. Także życzę sobie i Wam emocjonującej rywalizacji.
This report was published via Actifit app (Android | iOS). Check out the original version here on actifit.io

Daily Activity, Walking