[PL / ENG] Powrót do rutyny / Back to routine Actifit: February 24 2025

Wrzucam dziś zdjęcia w odwrotnej kolejności, bo na okładkę raportu chcę tą koparę w wieczornej mgle.

Today I'm posting the photos in reverse order because I want this excavator in the evening fog for the cover of the report.

Byliśmy na spotkaniu z kolejnymi kandydatami na wykonawców. I nie wiem, jakoś entuzjazmu u nich nie ma. U mnie też nie, bo trochę przeraża mnie ten ogrom rzeczy do zrobienia, a przede wszystkim do ustalenia: co gdzie i jak, no i biegania po marketach. Chcę już na gotowo!

We were at a meeting with other candidates for contractors. And I don't know, they lack enthusiasm. Me neither, because I'm a bit scared by the amount of things to do, and most of all, to decide: what, where and how, and running around the markets. I want it ready already!

A z Bombelkami sielanka. Bombelek przytulny i grzeczny aż miło, może dlatego, że i ja trochę odpoczęłam i jestem "lepsza", a wiadomo, Bombel to moje odbicie, jego zachowanie niczym papierek lakmusowy odzwierciedla mój stan psychiczny i fizyczny. Wprawdzie trochę mnie zmartwił, bo pierwszy raz poszedł do przedszkolka po tygodniu ferii i oznajmił, że jego dwaj koledzy - Michałek i Wiktorek - go nie lubią i nie chcą się z nim bawić. Ah te zawirowania. Na szczęście szybko ustaliliśmy, że lubi go Mateuszek i Michasia, za to Milenka też nie, a najlepszy jesy Sobeckot, ale go akurat nie ma bo chory. No cóż, te sympatie i antypatie wpisane jest w nasze życie jak widać od najmłodszych lat.

And with the Bombelki, it's idyllic. Bombelek is cozy and polite, it's nice, maybe because I've also rested a bit and I'm "better", and you know, Bombel is my reflection, his behavior reflects my mental and physical state like a litmus paper. Admittedly, he worried me a little, because he went to kindergarten for the first time after a week of holidays and announced that his two friends - Michałek and Wiktorek - didn't like him and didn't want to play with him. Oh, these turmoils. Fortunately, we quickly established that Mateuszek and Michasia liked him, but Milenka didn't either, and the best is Sobeckot, but he's not here because he's sick. Well, these likes and dislikes are written into our lives, as you can see, from the youngest years.

Z Dzidzią zaś ręce pełne roboty, bo wracamy na nasze rutynowe tory, i trzeba ponadrabiać zaległości, a przecież uczymy się mówić, no i chcemy nauczyć się siadać, wstawać, chodzić w jakiejś perspektywie czasu. I muszę przyznać, że jak człowiek chce przedpołudniem podczas pobytu Bombla w przedszkolu mieć jeszcze jakąś chwilę dla siebie, nauczyć dziecko tego i owego, ogarnąć dom i zrobić obiad, to no - czasu brakuje :d Natomiast cieszy, że Dzidzia słowa chwyta w lot i ma ich już zauważalny zasobik. Mniej cieszy, że ruchowo osiadła na laurach. Musimy trochę potrenować.

With Dzidzia, we have our hands full of work, because we are returning to our routine tracks, and we need to catch up, and after all we are learning to speak, and we want to learn to sit, stand up, walk in some perspective of time. And I have to admit that if a person wants to have some time for themselves in the morning, while Bombel is in kindergarten, teach the child this and that, tidy up the house and make dinner, well - there is not enough time :d On the other hand, it is pleasing that Dzidzia picks up words at once and already has a noticeable store of them. It is less pleasing that she has rested on her laurels in terms of movement. We need to practice a bit.